środa, 16 grudnia 2009

2009.12.16




Autor: o
Etykiety:

8 komentarzy:

  1. Oli16 grudnia 2009 20:41

    piękne papiery :)
    a ja już nieługo będę mogla pokazać coś zupełnie innego.. i związenia po części z papierem ;)

    OdpowiedzUsuń
  2. karolina-g16 grudnia 2009 21:00

    no to czekam niecierpliwie. :) pokazuj szybko żeby mnie ta niecierpliwość nie zjadła.

    a papiery piękne... mówię Ci.... tak piękne że boję się ich użyć. na razie.

    OdpowiedzUsuń
  3. Lula Lu20 grudnia 2009 09:52

    Piękne, 2 i 4 przypomina mi styl tybetańskich tanek. Poza tym lubię ciemne ;papiery :)

    Oli, ja też czekam :)

    OdpowiedzUsuń
  4. karolina-g20 grudnia 2009 15:19

    Lula powiem Ci że jak je wybierałam to prawie kota na stoisku dostałam.
    te wzory i to czego na fotograffi nie widać i nie czuć. faktura, kolor, mięsistość, przezroczystość.... ten papier (japoński) jest naprawdę obłędny. gdyby mi na to pozwoliły finanse kupiła bym połowę tego co tam mieli.

    OdpowiedzUsuń
  5. Mateusz Cyngot20 grudnia 2009 15:33

    Papier japoński jest fajny i fajnie się go impregnuje lakierem nitro (najlepsze to czeskie: lepici i napinaci), powstaje coś w rodzaju papierowej folii termokurczliwej. Można poćwiczyć na torebkach od herbaty:)

    Pzdr.

    OdpowiedzUsuń
  6. karolina-g20 grudnia 2009 15:42

    jej.... nie miałabym serca tknąć go lakierem. jeszcze długo pewnie będę podejmowała decyzję co z nim w ogóle zrobić. jest taki cudny że boję się na niego podnieść rękę ;)

    OdpowiedzUsuń
  7. molla20 stycznia 2010 18:49

    też tak miałam, kiedy kupiłam pierwszy raz papier, w tedy jeszcze Londynie, długo leżał i czekał aż zdecyduję się wziąć nożyczki do rąk.

    OdpowiedzUsuń
  8. karolina-g21 stycznia 2010 12:33

    no to wiesz co czuję....
    na razie wpadłam na pomysł jak go wykorzystać całkiem mu się szkodząc.
    efekty pewnie będą niedługo.

    OdpowiedzUsuń

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)